ch. 1
Timol.1.1
Timoleon Corinthius. sine dubio magnus omnium
iudicio hic vir exstitit. namque huic uni contigit,
quod nescio an nulli, ut et patriam, in qua erat natus,
oppressam a tyranno liberaret, et a Syracusanis, quibus auxilio erat missus, iam inveteratam servitutem
depelleret totamque Siciliam, multos annos bello vexatam a barbarisque oppressam, suo adventu in pristinum restitueret.
Timol.1.2
sed in his rebus non simplici fortuna
conflictatus est et, id quod difficilius putatur, multo
sapientius tulit secundam quam adversam fortunam.
Timol.1.3
nam cum frater eius Timophanes, dux a Corinthiis
delectus, tyrannidem per milites mercennarios occupasset particepsque regni ipse posset esse, tantum
afuit a societate sceleris, ut antetulerit civium suorum
libertatem fratris saluti et parere legibus quam imperare patriae satius duxerit.
Timol.1.4
hac mente per haruspicem communemque affinem, cui soror ex eisdem
parentibus nata nupta erat, fratrem tyrannum interficiundum curavit. ipse non modo manus non attulit,
sed ne aspicere quidem fraternum sanguinem voluit.
nam dum res conficeretur, procul in praesidio fuit,
ne quis satelles posset succurrere.
Timol.1.5
hoc praeclarissimum eius factum non pari modo probatum est ab
omnibus: nonnulli enim laesam ab eo pietatem putabant et invidia laudem virtutis obterebant. mater
vero post id factum neque domum ad se filium admisit neque aspexit, quin eum fratricidam impiumque
detestans compellaret.
Timol.1.6
quibus rebus ille adeo est
commotus, ut nonnumquam vitae finem facere voluerit atque ex ingratorum hominum conspectu morte
decedere.